رزین ها معمولاً مواد چسبناکی هستند که از طریق فرآیند پخت به پلیمرهای سفت و سخت تبدیل می شوند. رزین ها به طور طبیعی وجود دارند اما اکنون اغلب به صورت مصنوعی ساخته می شوند. برخی از رزین های مصنوعی خاصیت مشابه رزین های گیاهی طبیعی دارند ، اما بسیاری از آنها بسیار متفاوت هستند.
رزین های مصنوعی کلاس های مختلفی دارند. برخی از آنها با تخریب ترکیبات آلی تولید می شوند. بعضی از رزین ها بیشتر شبیه پلاستیک های گرمازایی هستند که در آنها اصطلاح "رزین" آزادانه به واکنش دهنده یا محصول یا هر دو اعمال می شود. اصطلاح "رزین" ممکن است به یکی از دو مونومر موجود در یک کوپلیمر گفته شود ، دیگری به آن "سخت کننده" می گویند. برای پلاستیک های حرارتی که فقط یک مونومر دارند ، ترکیب مونومر تنها "رزین" نامیده می شود. به عنوان مثال ، متیل متاکریلات مایع هنگامی که در حالت مایع یا چسبناک باشد قبل از اینکه پلیمری شود و "رزین ریخته گری" باشد "مجموعه ها". پلی متیل متاکریلات بعدی اغلب به شیشه اکریلیک یا فقط اکریلیک تغییر نام می یابد.
در این مقاله 12 نوع مختلف رزین و خصوصیات و کاربردهای آنها مورد بررسی قرار می گیرد.
رزین های پلی استر
رزین های پلی استر از واکنش اسیدهای آلی دو پایه و الکل های پلی هیدر تشکیل می شوند. آنها بسیار انعطاف پذیر بوده و در برابر گرما ، مواد شیمیایی و شعله مقاومت بسیار خوبی دارند. تمایل آنها به هزینه کم است. آنها برای ساخت و ساز ، ورقه ورقه ، تعمیر اتوماتیک مواد پر کننده ، اسکی ، میله های ماهیگیری ، اجزای هواپیما و کشتی ، پوشش ها ، لوازم تزئینی و بطری ها استفاده می شوند.
رزین های فنلی
رزین های فنلی نوعی رزین گرمازا هستند. آنها مقاوم ، مقاوم در برابر حرارت و ضربه هستند و مقاومت بالایی در برابر خوردگی شیمیایی و نفوذ رطوبت دارند. رزین های فنلی به راحتی ساخته می شوند. آنها برای اشباع رزین ، روکش های ترمز ، اجزای الکتریکی ، ورقه ورقه ، چسب های سیمان ، چسب های باند شده و قالب ها استفاده می شوند.
رزین های آلکید
رزین های آلکید رزین های پلی استر ترموپلاستیک هستند که در اثر حرارت دادن الکل های پلی هیدریک با اسیدهای پلی بیسیک ایجاد می شوند. آنها دارای خصوصیات الکتریکی و حرارتی عالی و مقاومت شیمیایی خوبی هستند. آنها کم هزینه هستند و برای عایق الکتریکی ، اجزای الکترونیکی ، پرکننده های بتونه و رنگ استفاده می شوند.
رزین های پلی کربنات
رزین های پلی کربنات ، ترموپلاستیکی هستند که به طور کلی از بیسفنول A و فسژن تولید می شوند. آنها دارای ضریب شکست بالا ، پایداری ابعادی الکتریکی و حرارتی ، مقاومت در برابر لک شدن و مقاومت در برابر فیلتراسیون هستند. آنها برای جایگزینی های فی ، کلاه ایمنی ، لنزها ، اجزای الکتریکی ، فیلم عکاسی و عایق ها استفاده می شوند.
رزین های پلی آمید
رزین های پلی آمید شامل یک گروه آمید به عنوان بخشی تکرار شونده از زنجیره های مولکولی آنها هستند. آنها به راحتی قالب ، مقاوم و مقاوم و سبک وزن می شوند. ضریب اصطکاک کمی دارند و در برابر سایش و مقاوم در برابر مواد شیمیایی هستند. آنها برای یاتاقانهای بدون روغن ، الیاف ، چرخ دنده ها ، بخیه ها ، لاستیک ها ، بند ساعت ، بسته بندی و بطری ها استفاده می شوند.
رزین های پلی اورتان
رزین های پلی اورتان کوپلیمرهایی هستند که از اجزای پلیول و ایزوسیانات تشکیل شده اند. آنها در صورت ترکیب با سایر رزین ها بسیار متنوع بوده و از خاصیت ارتجاعی و چسبندگی زیادی به لایه ها دارند. رزین های پلی یورتان از تعادل کشیدگی و سختی خوبی نیز برخوردار هستند. آنها برای عایق بندی ، الاستومرها ، چسب ها و آسترهای کف برای لباس استفاده می شوند.
رزین های سیلیی
رزین های سیلی قبلاً با سیلیکات سدیم و کلروسیلان های مختلف ایجاد می شدند ، اما اکنون آنها اغلب با تتراتوکسی سیلان یا پلی سیلیکات اتیل که واکنش کمتری دارند و چندین دی سیلوکسان تشکیل می شوند. پایداری حرارتی و اکسیداتیو خوبی دارند و انعطاف پذیر و ضد آب هستند. رزین های سیلیی به دلیل ساختار شبکه سه بعدی ، فیلم های سختی را تشکیل می دهند. از آنها برای لاستیک ، ورقه ورقه ها ، رزین های کپسوله شده ، کفگیرها و کاربردهای ضد آب استفاده می شود.
رزین های اپوکسی
رزین های اپوکسی ، که پلی اپوکسیدها نیز نامیده می شوند ، نوعی پیش پلیمرها و پلیمرهای واکنشی هستند که حاوی گروه های اپوکسید هستند. آنها دارای مقاومت شیمیایی و حرارتی عالی و خاصیت چسبندگی قوی هستند. آنها برای ورقه ورقه ها ، چسب ها ، کفپوش ها ، آسترها ، پروانه ها و پوشش های سطحی استفاده می شوند.
رزین های پلی اتیلن
رزین های پلی اتیلن با بیش از 100 میلیون تن سالانه متداول ترین نوع رزین هستند. آنها دارای مقاومت شیمیایی و بخار یا رطوبت قوی و انعطاف پذیری بالایی هستند. آنها برای بسته بندی ورقه ورقه ها و فیلم ها ، ظروف ، عایق کابل ، پوشش ها ، اسباب بازی ها ، قالب ها ، روکش ها و لوله ها و لوله ها استفاده می شوند.
رزین های اکریلیک
رزین های آکریلیک ، مواد پلاستیکی گرمانرم یا پلاستیکی حرارتی هستند که از اسید اکریلیک ، اسید متاکریلیک یا سایر ترکیبات مرتبط ایجاد می شوند. آنها با مقاومت کششی خوب شفاف هستند. رزین های اکریلیک از نوع ضربه و UV هستند
عجیب آنها برای پانل های ساختاری و تزئینی ، چسب ها ، الاستومرها ، پوشش ها ، علائم و کاشی های شفاف استفاده می شوند.
رزین های پلی استایرن
رزین های پلی استایرن پلیمرهای هیدروکربن معطر هستند که از مونومر استایرن ساخته می شوند. کم هزینه بوده و تولید آنها آسان است و در برابر اسیدها ، مواد قلیایی و نمک ها مقاومت بسیار خوبی دارند. رزین های پلی استایرن همچنین از وضوح و انعطاف پذیری خوبی برخوردار هستند. آنها برای عایق بندی ، لوله ها ، فوم ها ، برج های خنک کننده ، لاستیک ، ابزارهای خودرو و داشبورد استفاده می شوند.
رزین های پلی پروپیلن
رزین های پلی پروپیلن نوعی رزین پلیمری ترموپلاستیک است که فاقد BPA است. آنها بی رنگ و بی مزه هستند ، دارای تراکم کم و مقاومت در برابر حرارت خوب هستند. آنها می توانند عقیم شوند ، بنابراین اغلب آنها با تجهیزات پزشکی استفاده می شوند. رزین های پلی پروپیلن همچنین مقاومت شیمیایی خوبی دارند. آنها برای اسباب بازی ها ، قطعات الکترونیکی ، لوله های لوله و لوله های تولید ، الیاف و رشته ها و پوشش ها استفاده می شوند.
درباره این سایت